ARTIKEL BAHASA JAWA
1. LINGKUNGAN
REGET AMARGA POLUSI SAMPAH
Sampah yaiku
material turah sing ora nduweni guna maleh sakwise buyare samubarang proses.
Sampah bisa diasilake saka alam, manungsa, konsumsi, nuklir, industri, lan
pertambangan. Perkara kang
ngengingi sampah mbutahake kawigaten khusus amarga saiki sampah iku dadi perkara nasional. Gagale anggone
ngelola sampah nduweni imbas ana ing kualitas kesehatan warga masyarakat,
ngrusak estetika kutha, lan ing wektu sak mburi mengko bisa mrebawani ing
investor ana ing daerah-daerah.
Miturut ahli kesehatan, polusi sampah bisa ngakibatke dampak kang ora becik kanggo kesehatan, yaiku infeksi saluran pencernaan, kolera, tifus, disentri, lan sakpiturute. Perkara-perkara iku disebabake dening laler utawa coro kang sing menclok ing panganan lan nggawa penyakit saka sampah kang numpuk kemau.
Mbuang sampah ing kali bisa nyebabake pencemaran
banyu kali. Apa maneh yen ana wong kang mbuang hajat ing kali. Apa dheweke ora mikir yen
banyu kali iku penting kanggo uripe masyarakat ing padesan? Pambuangan sampah
lan limbah ing kali bisa ngganggu proses banyu ngresep ing lemah.
Apa meneh yen ana sampah-sampah plastik kang ora
bisa diurai dening mikroorganisme lemah, bisa ngakibatake numpuke sampah lan
limbah. Yen sampah dibuang ing kali, sampah bisa numpuk ing dhasar kali lan nyebabake pendangkalan dhasar kali. Mula ing
mangsa rendeng, kali ora bisa nampung banyu lan akibate bisa nyebabake
banjir.
Semana uga ana dampak saka sampah kang diobong. Sampah
kang diobong bisa nyebabake
penyakit saluran pernapasan. Amarga, kebul kang
dikasilake saka ngobong
sampah kui yen mlebu ing paru-paru bisa nyebabake sesek. Apa maneh yen sampahe awujud plastik bisa nyebabake
kanker paru-paru.
Masalah-masalah
kemau disebabake amarga kurange kesadaran masyarakat ngengingi pengelolaan sampah tumrap lingkungan durung apik. Saengga, bisa nyebabake bencana saumpama banjir, tanah longsor, lan
sakpiturute. Apa meneh keadaan lingkungan kang ora sehat
Dibuat Oleh :
Firchamy Vuqi Aulia
X MIPA-2
13
2. SAMPAH ING
LINGKUNGAN KITA
Dibuat Oleh : Hafidz Azra Priyadani
Sampah inggih punika material tirah ingkang mboten
dipunkajengi sasampunipun setunggaling proses aktivitas manungsa utawi proses
alam. Wonten kalih golongan sampah inggih punika sampah organik lan sampah
anorganik, bilih sampah organik saget bibrah diuraikan dening bakteri dene
sampah anorganik inggih punika sampah ingkang mboten saget diuraikan dening
bakteri. Nanging saben dinten tansaya kathah sampah anorganik ingkang dipunkasilaken
upaminipun botol plastik, bungkus tedha utawa dhaharan ringan, kaleng lan
sanes-sanesipun.
Kalimrahan mbucal sampah sembarangan inggih punika faktor
utama kerisakan lingkungan.Kathah panggenan-panggenan ingkang tercemar akibat
sampah ingkang dipunjoraken. Bab niki amargi andhapipun kesadaran masyarakat
bab sampah lan wonten ugi amargi kalimrahan masyarakat mbucal sampah wonten
lepen kaliyan mboten angsal kawigatosan saking pamarintah.
Sampah anorganik tirah saking kegiatan utawi aktivitas manungsa
ingkang tansah bertambah saben dintenipun. Kalimrahan awon manungsa inggih
punika mbucal sampah sebarangan, salah setunggalipun mbucal sampah dhateng
lepen . Bilih mangsa jawah dugi, toya lepen ajeng kebak lan badan lepen mboten
kuwawi menampung toya saha tumpukan sampah. Mila pungkasanipun bena ingkang
mbekta toya lepen saha sampah-sampah organik mlebet dhateng margi , pemukiman
wargi lan kawasan antawising lepen .Bena kejawi menganggu aktivitas ingkang
kedados,ugi mbekta dampak gangguan kesarasan akibat kandhutan kotoran lan
bakteri saking sampah.
Senajan sampah anorganik iku salah sawijine jenis sampah
ingkang nimbulake kerugian,nanging nggih saget diubah kanthi barang ingkang
manfaat lan ngasilake dhuwit, katyata botol plastik,pecahan kaca,ban bekas,lan
liya-liyane.yen sampah organic biasane didamel nggawe kompos ingkang saget
nyuburake lemah kayata godhong garing,kulit buah,kertas bekas,panganan sing
sampun basi,,lan liya-liyane.Yen kepingin ngolah sampah- sampah organik lan
anorganik,iku kudu dipisah pundhi ingkang kaperang kelebu sampah anorganik
(daur ulang) lan sampah organik.
Dibuat Oleh : Hafidz Azra Priyadani
X MIPA-2
14
3.
KASUS SAMPAH ING ZAMAN MILENIAL
Sampah wis dadi
masalah serius ing jaman milenium iki, ing saben wilayah ing Indonesia ana
alangan kanggo ngatur limbah.Menawa amarga ora nyukupi TPA ing wilayah kutha,
masarakat luwih seneng mbuwang sampah kasebut dadi pembetung utawa kali.
polutan sumber banyu sing biasane dibutuhake manungsa kanggo ngunci lan adus,
saliyane, asil saka uwuh nyebabake macem-macem penyakit, kayata diare,
disentri, lan penyakit kulit liyane, uga polusi ambu ora ana ing endi wae.
Penyebab pangaruh
negatif sing disebabake uwuh amarga sampah sing dikumpulake lan ora langsung
diangkut, sumber ambu ora enak menehi efek sing ala marang wilayah sensitif ing
wilayah sekitar kayata wilayah perumahan, Kajaba iku, uga kedadeyan amarga kerumitan
sistem manajemen / pembersihan sampah. wong sing ora bisa mbédakaké organik lan
anorganik.
Masyarakat duwe
peran sing penting kanggo nglindhungi lingkungane.Pemudhuhan sampah sing paling
sethithik bisa diaplikake ing urip saben dinane, Nanging, kanggo ngetrapake
gaya urip iki, mbutuhake kemampuan masarakat.Ing salah sawijine ngurus sampah
liwat 3N (nyuda, nggunakake maneh, ndaur ulang). Ing program iki, masyarakat
luwih pinter nggunakake limbah ing saben dinane
Dibuat Oleh :
Henggar Prasna P.
X MIPA-2
15
4. SAMPAH
Sampah bisa berdampak becik utawa ala kanggo manusia lan lingkungan, dampak negatifnya yaiku bisa menimbulkan macem-macem lelara kanggo manusia, bisa mencemari lingkungan, lan bisa mekewuhi aktivitas ekonomi. Ning diwalik dampak negatif saka sampah, ana uga guna saka sampah yaiku bisa didadekne pupuk organik kanggo tanduran, bisa didadekne lapangan pagawean anyar (upadi mendaur balen sampah), lan bisa didadekne bakal obong alternatif.
Sampah ngrupakne material turah sing ora dipengenke sakwise
buyare mubarang proses. Sampah bisa bersumber saka alam, manusia, konsumsi,
nuklir, industri, lan pertambangan. Sampah ing bumi arep terus nambah sajrone
isih ana kemempengan sing dilakoke saka becik alam arepa manusia. Sampah bisa
dipupuran berdasarkan sifat lan bentuke. Berdasarkan sifatnya,sampah bibagi
dadi loro, yaiku sampah organik lan anorganik.
Sampah organik ngrupakne sampah sing bisa diuraikan utawa
degradable. Contho sampah organik yaiku sampah sing gampang membusuk kaya turah
panganan, sayuran, godhong-godhong garing. Sampah iki bisa diolah dadi kompos.
Lagekne sampah anorganik ngrupakne sampah sing ora gampang diuraikan. Contho
sampah anorganik yaiku sampah sing ora gampang membusuk, kaya plastik, kayu,
kaca, tempolong, lan dadine. Sampah anorganik didaur balen saka home industry
kanggo ngurangi cacah sampah mawa didadekne peluang upadi. Berdasarkan bentuke,
sampah bisa dipupuran dadi sampah padat, cair, alam, konsumsi, manusia lan
radioaktif.
Sampah bisa berdampak becik utawa ala kanggo manusia lan lingkungan, dampak negatifnya yaiku bisa menimbulkan macem-macem lelara kanggo manusia, bisa mencemari lingkungan, lan bisa mekewuhi aktivitas ekonomi. Ning diwalik dampak negatif saka sampah, ana uga guna saka sampah yaiku bisa didadekne pupuk organik kanggo tanduran, bisa didadekne lapangan pagawean anyar (upadi mendaur balen sampah), lan bisa didadekne bakal obong alternatif.
Dibuat Oleh : Kirana Alifia E.
X MIPA-2
16
5. SAMPAH DUWE PAEDAH UGA ISO GAWE BUBRAH
Sampah
yaiku material turah sing ora digae maneh. Cacahe sampah ing bumi iki saya suwe
saya akeh. Uga kelakuane manungsa marang sampah saya mrihatinake. Ing jaman
saiki sampah dadi sumber bencana ing alam kayata banjir, polusi, lsp.
Sampah
dibagi dadi loro, yaiku sampah organik lan sampah anorganik. Sampah-sampah iku
mau isa dimanfaatake maneh marang manungsa. Kayata sampah organik isa dadi
pupuk kompos, lan sampah anorganik iso didaur ulang dadi barang-barang sing
bermanfaat. Daur ulang iku kayata botol plastik dadi pot tanduran utawa iso
digawe dadi kerajinan liyane, kayata lampion sing duweni manfaat lan usa bias
ngasilake duwit. Amarga iku sampah uga nduweni manfaat sing becik kanggo
manungsa. Anane dampak sing ala saka sampah yaiku amargi polah tingkahe
manungsa iku dewe.
Kita
dadi manungsa kudu bias njaga alam lan ora ngrusak alam nggawe sampah sing
diasilake. Kayata ora mbuang sampah ing kali utawa got. Mulai saiki kita kudu
bisa manfaatake sampah dadi barang-barang sing nduweni guna ora dadeake sampah
dadi barang ala sing nyebabake bencana.
X MIPA-2
17
6. SAMPAH RUMAH TANGGA
Sampah rumah
tangga yaiku kabeh jinis sampah sing ora digunakake maneh ing kegiatan rumah
tangga. Ing rumah tangga ana rong jinis sampah, limbah cair lan limbah padhet.
Sampah cairan yaiku bentuk limbah saka jedhing, bekas adus, ngumbah piring
utawa busana. Dene limbah padhet yaiku limbah anorganik sing ora bisa dirusak
dening bakteri, yaiku jinis plastik, botol, kaleng, kertas, jaringan, lan
liya-liyane.
Rumah tangga yaiku
salah sawijining papan sing ngasilake limbah anorganik, mulane kudu duwe
manajemen sampah independen utawa individu ing urip kulawarga. Nanging,
kekurangan kawruh babagan prosedur kanggo ngatur limbah rumah tangga nyebabake
sampah mung dibuwang lan ora digunakake maneh. Ing prekara iki, sampeyan kudu
nyelehake pemahaman utawa kawruh babagan kulawarga babagan ngolah sampah ing
rumah tangga. Salah sawijine yaiku liwat sosialisasi nalika ana rapat RT ing
bapak, ibu lan anak-anake.
Pangerten sing
diwenehake yaiku babagan Reduce, Reuse lan Recycle (3R). Reduce, yaiku nyuda
panggunaan barang sing ora bisa didaur ulang. Contone nyuda tuku banyu mineral
botol kanthi mesthi nggawa banyu ngombe saka omah. Reuse, yaiku nggunakake
maneh barang kanggo nyuda sampah. Contone, nggunakake kontaner kosong kanggo
nyimpen barang, umpamane botol sing digunakake kanggo wadhah minyak masak,
nggunakake kertas kosong kanggo nulis, lan menehi sampah sing ora disenengi
kanggo sing mbutuhake luwih saka tong sampah kudu dibuwang. Recycle, yaiku
kanthi daur ulang sampah. Contone nggunakake sandhangan lawas sing ora digunakake
kanggo digunakake minangka dekorasi, nggunakake botol lawas kanggo digunakake
minangka pot tanduran utawa dekorasi.
Kanthi cara iki,
pangarep-arep supaya masarakat ora mung ngerti babagan 3R, nanging uga
ditrapake ing panguripan saben dinane. Liwat kesadaran individu dening saben
kulawarga, kanthi suwe kesadharan individu bakal bisa nyampur karo lingkungan
sosiale. Pungkasan, lingkungan sosial karo individu sing ngerti babagan
pengurusan sampah. Dadi, kita nggawe lingkungan sing resik lan ora sampah.
Dibuat oleh
: Muhammad Daffauzan A.B.
X MIPA -2
18
Tidak ada komentar:
Posting Komentar